zondag 1 december 2013

Bericht 16 - hoe gaat het thuis - 1 dec 2013

Nog steeds, sinds die rot scan, heb ik veel pijn. Mijn oog is nog hartstikke opgezwollen. Ik slik 3 extra pijnstillers per dag gemiddeld. En dat terwijl ik eigenlijk dacht dat het beter ging de laatste dagen ziekenhuis en de eerste dagen thuis...
Ik slaap zo lang mgelijk, tot een uur of 1 in de middag. Tot nu toe maakt iets dat ik uit bed moet (bezoek of onderzoek oid). Douchen in het donker. Naar beneden waar anton overal lakens en dikke gordijnen voor me op heeft gehangen. Om de zoveel tijd gaat mijn druppel of
medicijn alarm. 
Misschien komt de pijn de laatste dagen omdat ik de pupiverwijderaar druppel atropine niet meet gebruik sinds ik uit het ziekenhuis ben. Dat zei de dokter nog, ik hoefde die vervelende druppel niet persee, maar meestal werkt hij ook wat verdovend. Al kun je minder goed tegen licht met die druppel. Ik mag hem gewoon gebruiken, dus sinds zaterdag heb ik hem erbij gepakt.
Vandaag is het zondag. Vanmorgen geslapen en vanmiddag werd ik ziek zwak en misselijk, he bah. Na een paar uur een extra pijnstiller gepakt. Die werkte maar half. De visite die zou komen heb ik afgebeld. Mijn ouders kwamen onverwacht. En heel even mijn tante en de buurman. Ik lig/zit er dan bij als een zielig klein aangedaan meisje. Eigenlijk moet dat niet kunnen toch? 
Rond etenstijd de tweede extra pijnstiller gepakt en deze werkt goed. Dan kan ik weer een beetje zitten, lopen etc. Ogen dicht, ze zijn een beetje gevoelig, maar de echte pijn is weg.

Ik hoorde dat je ogen op die enkele kleine haarvaatjes na slecht doorbloed zijn. Als je dus pijnstillers oraal inneemt, komt dit moeilijker in de ogen. Vandaar! En vandaar ook dat die pijnstil druppels bij de artsen wel zo goed aanslaan.
Ik zou er heel wat voor over hebbeb deze 1 per dag te mogen. En in dat werkende half uurtje zou ik dan n frisse neus halen of lekker doesjen met een lampje aan.

Al haal ik wel iedere avond sinds ik thuis ben een frisse neus. In het donker doen anton en ik dan een ronde met de hond. Ik verstopt achter mijn pet, aan de arm bij anton die me begeleidt. Want rechtdoor kijken lukt me niet, ik zie alleen onze voeten.

Morgenvroeg naar de apotheek met mijn medicatie overzicht. Eens even kijken of zij me echt perfect kunnen helpen aan deze pijnstillers en speciale druppels. Ik ben daar namelijk erg voorzichtig en soms wat wantrouwend in....


Geen opmerkingen:

Een reactie posten