Maandag 9dec2013 rijden papa en ik richting Utrecht (alweer). Er iets misgegaan m et de afspraken en we moeten opnieuw ingepland worden. Uurtje wachten.....ik zit daar goed met mijn ogen dicht en papa heeft een leesboek bij. Als we geroepen worden kunnen we meteen naar de dokter, dus geen zuster vooraf. Deze stem en schoenen ken ik nog niet. De dokter kent mij blijkbaar ook niet want hij vraagt:"wat kan ik voor je doen?". Ik ga er niet op in.
Hij gaat testen, zwaaien en vingers opsteken. Ik zie sommige dingen, mischien zelfs wel wat meer dan voorheen. Dan na de verdovingdruppel bekijkt hij mijn oog. Hij ziet geen verschil met de oogfoto's van 4dec. en de zweer is nogsteeds open. Dan roept hij de vrouwelijke Supervisor en wij wachten intussen in de wachtkamer. We worden binnen geroepen en zij kijkt ook in mijn oog. Al gauw geeft ze aan dat er geen verbetering is. Dit gaat te langzaam. Er zit op dit moment maar één ding op, een spoedige hoornvliestransplantatie. Ze zegt dat de pijn van de operatie niets voorsteld in vergelijking wat ik nu mee maak. Met een nieuw hoornvlies kan ik sneller weer tegen licht en de pijn zal verdwijnen. Ze moeten altijd een randje hoornvlies laten zitten om het nieuwe tegenaan te hechten. Maar ze halen zoveel mogelijk ziek hoornvlies weg en gaan ervan uit / hopen dat het stukje dat blijft zitten niet ziek is. Fiftyfifty procent kans.
Als het nog wel ziek is (Acanthamoebe nog anwezig) dan zal het hoornvlies afgestoten worden na een tijdje. Als het níet ziek is dan wordt ik nu alvast beter en mag hij blijven zitten. De operatie zal binnen ongeveer vijf weken plaatsvinden. De datum is nog niet zeker maar waarschijnlijk 19dec2013. Erg snel en erg spannend......
Nu moeten papa en ik nog vanalles gaan regelen bij de anestasist en pre operatieve besprekingen. We lopen nog een tijdje door het ziekenhuis van kamer naar kamer beantwoorden vragen en luisteren naar uitleg. Halverwege de middag weer naar huis en ik val meteen in slaap op bed.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten